Blogging 1.01

Harde les of hardleers? Sociale media en de overheid twee jaar na ProjectX Haren Alweer 2 jaar geleden kreeg de gemeente Haren te maken met de rellen van ProjectX. Een oproep op de sociale netwerksite Facebook om naar het 'sweet 16' verjaardagsfeestje van een meisje uit het dorp te komen, liep volledig uit de hand. Met vernielingen, plundering, alcoholmisbruik en een open zenuw in het Groningse villadorp als resultaat. Een half jaar later trad Burgemeester Bats af nadat de onderzoekscommissie Cohen haar bevindingen presenteerde. Eén van die bevindingen was dat overheidsinstanties niet goed voorbereid waren op het fenomeen 'sociale media' als trigger in een crisis. De 'Facebook rellen' noopten Cohen tot de aanbeveling om het kennisniveau bij overheidsdienaren van 'sociale media' snel op niveau te brengen.       2 jaar na dato En hoe ver zijn gemeenten, politie en bestuurders nu met sociale media? Zijn sociale media opgenomen in reguliere communicatie

  Icebucket challenge: narcistische hype of slimme charity marketing? Afgelopen woensdag werd ik genomineerd voor de 'ice (water) bucket challenge' : geld doneren voor de dodelijke spierziekte ALS of een ijswater douche ondergaan. En 3 of meer personen uit je netwerk nomineren om hetzelfde te doen. Zoals iedereen die eraan meedoet, koos ik voor de ijsdouche én doneren. Afgezien van de pakweg 8 liter water die bij elke ijsdouche verspild wordt, een aardige manier om de minder bekende spierziekte onder de aandacht te brengen. Natuurlijk zou ik er niet over bloggen als dat het hele verhaal was. Nee, de ice bucket challenge is een hype, overgewaaid uit de Verenigde Staten, waaraan vele bekende sporters, pop- en filmsterren, politici en andere 'wannabe celebs' meedoen. Om zoveel mogelijk bekendheid te geven aan ALS zetten sterren én gewone stervelingen de vrijwillige ijsdouche op het internet: het wemelt van de foto's en filmpjes op de populaire sociale netwerken. En

Tijdens de skivakantie is 'woensdag' de dag waarop de meeste ongelukken gebeuren. Je bent vermoeid, je wordt wat nonchalant, je maakt fouten en valt terug op bekende patronen. Na een bezoek aan de Oostenrijkse arts en de gipsvlucht ben je een fortuin lichter en een illusie armer.   Asociaal Ik zit nu halverwege de WE QUIT MAIL-week; een landelijk initiatief van Kim Spinder om het e-mail gebruik drastisch te verminderen. Waarom? Het kost dagelijks veel tijd om mails te beantwoorden en af te handelen; we cc-en collega's om maar geen mensen te vergeten; we gebruiken mail om over-en-weer aangepaste versies van documenten te sturen; we onderbreken ons werk door de vele mailnotificaties die ongeduldig in ons beeldscherm verschijnen. Kortom: e-mailen is tijdverslindend en asociaal. Asociaal? Ja, want we mailen ook die collega die maar 1 deurtje verder zit. We mailen liever een vervelende boodschap dan dat we de telefoon pakken of even langslopen. Maar e-mailen is ook niet effe